Wist je dat Gent niet één maar twee lapidaria heeft? De Sint-Baafsabdij is het meest gekende lapidarium van Gent. Het lapidarium van Sint-Lucas Gent is ouder maar minder bekend, maar dat gaat nu veranderen. De beeldentuinen van de kunstencampus werden gerenoveerd en worden met Open Monumentendag zichtbaar gemaakt voor het Gentse publiek.
De Beeldentuin is vanaf dan, tijdens de schooluren, toegankelijk voor het publiek.
“La cour” wordt voor het eerst schriftelijk vermeld in 1878 en onze beeldentuin weet jonge kunstenaars en architecten dus al bijna 150 jaar lang te inspireren en verbazen. De collectie bevat meer dan 300 objecten en overspant 600 jaar architectuurgeschiedenis.
Goede natuurvoorbeelden werden gezien als een essentieel onderdeel van het tekenonderwijs. Het contact met originele middeleeuwse kunst was primordiaal binnen de opleiding geboden door het Sint-Lucas in de 19de eeuw. Het waren schetsobjecten, maar ook studieobjecten. Studenten werden aangemoedigd om schetsen te maken van middeleeuwse, gotische gebouwen, architectuurfragmenten, objecten, beelden, ... Buitenlandse voorbeelden werden onder de vorm van plaasteren afgietsels aan de studenten aangeboden. De beeldentuin maakte dus deel uit van de ruimere didactische collectie van de school met onder meer ook het Bethunemuseum met gipsafgietsels, de collectie glasnegatieven uit de bibliotheek en de museumcollectie.
De collectie ontstond organisch, meestal door schenkingen van alumni, soms door aankoop. Architecturaal belangrijke stukken die verloren dreigden te gaan bij bouwwerken werden gered door ze te schenken aan de campus. De school nam ze als studiemateriaal op in haar beeldentuinen en zo ontstond een bijzondere collectie met stukken die herinneren aan gebouwen die vandaag niet meer bestaan.
Enkele merkwaardige stukken uit de collectie
Voor de kloostertuin werd gekozen voor een renovatie van de tuin zoals die bestond. De meer fragiele stukken werden beschermd tegen de weerselementen, de paden werden heraangelegd en waar nodig werden funderingen onder zuilen verstevigd.
De beeldentuin kreeg dan weer een hedendaagse invulling. Het concept ervoor ontstond in twee bewegingen. Enerzijds voorzag architect Xaveer De Geyter twee cirkelvormige modules. De cirkels symboliseren het ying-yangteken. De beeldentuin is immers meer dan een verzameling studieobjecten. Het is ook een plek voor introspectie en reflectie. Architect Dirk Steyaert werkte een concept uit voor de terugplaatsing van de beelden. Op een verzonken plek in de tuin verzamelde hij waterbekkens en doopvonten die op momenten van regen eilanden van water vormen.
Een tweede cirkel wordt gevorm door de wit gepolierde, half-cirkelvormig sokkel die een plaats geeft aan de kleinere zuilen, kapitelen en basementen. Die sokkel beschermt en structureert de kleinere delen van de collectie, maar accentueert en beschermt ook de monumentale, geklasseerde ginkgoboom.