D.C.I.R., (2021), oil on canvas, 100x100 cm
Zonder enige voorkennis omtrent het medium olieverf besloot Mathis Bergez zich te wagen aan de opleiding schilderkunst aan LUCA School Of Arts campus Gent. Om een cliché kracht bij te zetten; allebegin was moeilijk.
Een stem ontwikkelen via kleur en materie, schaal en compositie was zijn doelstelling. Dergelijk doel kon enkel bereikt worden indien hij er dagelijks de confrontatie mee aanging. Het vinden van zijn stem begon door zich geheel oprecht en kwetsbaar op te stellen. Het ontstaan van taferelen vertrekt vanuit een bron waarvan de oorsprong enkel en alleen bij de schilder zelf te vinden is.
Deze ontdekking was cruciaal in Mathis zijn ontwikkeling als kunstenaar. Eenmaal hij zich hier open voor stelde, kwam de totstandkoming van zijn stem in stroomversnelling.
Vandaag kan Mathis Bergez al met meer duidelijkheid stellen wat de oorzaak is van de beweging naar het canvas en het resultaat hiervan.
Geboren in 1996 in Gent stond het in de sterren geschreven dat de maatschappij waarin hij terecht kwam, een stormvloed aan beelden die aan hoge snelheid voorbijgaan zou produceren. De meerderheid van deze beelden zijn efficiënt en moeten in één oogopslag te lezen en interpreteren zijn.
De hedendaagse technologie die ons collectieve verbondenheid en geheugen blootstelt en zich onmisbaar waant. De geschiedenis van de wereld bekeken vanuit het hier en nu om richting aan de toekomst te geven. Allemaal zijn het zaken die verbazing bij Mathis losweken. Al schilderend tracht hij er vat op te krijgen.
S.D./D.S., (2020), oil on canvas, 30x40cm
De paradox is dat de taferelen van Mathis moeilijk te vatten zijn. Ze hebben een enigmatisch en allegorisch karakter. Dit is doelbewust; het moet de toeschouwer aansporen zijn eigen interpretatie door middel van diens verbeelding te bekrachtigen. Kunst is geen dogma, maar het medium voor dialoog.
E.S.V.N.A., (2019), oil on canvas, 189x190 cm
Zelf acht Mathis Bergez het proces belangrijker dan het resultaat. De ervaring van het proces bepaalt het resultaat en of het blijven bestaan mag. Hij stelt dat het resultaat voor de maker verwerpelijk is omdat enkel het proces daarin leesbaar zou zijn. Wie wel genieten kan van het resultaat is het publiek(!) al zijn die niet het einddoel of de beweegreden.
Deze liggen in het schilderen an sich; in de actie.