CAMPO / Campus Sint-Lucas Gent / C-mine Genk
MINIMA DOCTA is een platform voor maatschappelijke discussie en documentaire cinema o.l.v. Jeroen Laureyns en Wim Lambrecht met de steun van LUCA School of Arts Campus Sint-Lucas Gent, Onderzoekseenheid Image, Kunstencentrum CAMPO, Cinema Sphinx en 019.
24.09.2019 MINIMA DOCTA Introductie
A 3, 18u30 – 20u30
01.10.2019 MINIMA DOCTA - DEBAT: De Nieuwe Humanisten met Hans Claus & Tom Decorte.
moderator: Jeroen Laureyns
Als je het geloof in een betere wereld nog niet verloren bent, kan dit een avond worden om jouw hart aan op te halen. Twee criminologen, Hans Claus en Tom Decorte (Universiteit Gent), stellen hun plannen voor een betere wereld voor en doen uit te doeken hoe we maatschappelijk vooruitgang kunnen boeken als het over detentie en drugs gaat. Gevangenisdirecteur, kunstenaar, schrijver en dichter Hans Claus legt in zijn plan over ‘De Huizen’ uit hoe een kleinschalige, gedifferentieerde vorm van gevangenis het beter kan doen dan de grote gevangenisfabrieken (kleine boef binnen, grote boef buiten), terwijl Tom Decorte van de Universiteit Gent niet alleen van de criminogene ‘War On Drugs’ (‘hoe meer oorlog, hoe meer geweld’) brandhout maakt, maar ook voor een radicale legalisering en strikte controle van cannabis pleit. In naam van de Verlichting nu eens twee echte opklaringen.
08.10.2019 Docu ‘Into the Abyss’
18.10.2019 MINIMA DOCTA PLUS: Twee sterke LUCA-ateliers: Het atelier Illustratie van Sint-Lucas Gent en & het atelier Beeldverhaal van Sint-Lukas Brussel
Onlangs verscheen er in het tijdschrift Ons Erfdeel een artikel over het debuut van vier jonge, getalenteerde stripauteurs Lukas Verstraete, Thijs Desmedt, Phaedra Derhore en Yannick Pelegrin. Vier oud-studenten van LUCA School of Art. De eerste twee uit het atelier illustratie van Sint-Lucas in Gent, de laatste twee uit het atelier beeldverhaal van Sint-Lukas in Brussel. Naar aanleiding van de LUCA Show Case nodigen we dan ook graag docenten uit beide ateliers uit om met elkaar in gesprek te gaan over de manier waarop je zo’n atelier runt, wat de bijdrage kan zijn van een docent aan de ontwikkeling van talent en of er inderdaad sprake is van een sterke Gentse school, met nadruk of het grafische en een sterke Brusselse school, met nadruk op het scenario.
18.10.2019 MINIMA DOCTA PLUS - DOCUMENTAIRE - MATANGI / MAYA /M.I.A.
"Ik sterf nog liever dan deze film af te werken." Vijf jaar geleden was Steve Loveridge onvermurwbaar: de documentaire over zangeres M.I.A. ('Paper Planes') waaraan hij in 2011 begonnen was mocht verticaal geklasseerd worden. Gelukkig heeft hij geen woord gehouden: 'Matangi/Maya/M.I.A.' biedt een unieke kijk in het hart en het hoofd van de muzikant. Het helpt dat Loveridge haar al twintig jaar kent en dat hij de film bij elkaar gepuzzeld heeft uit 700 (!) uur beeldmateriaal. Een flink deel daarvan werd vastgelegd door M.I.A. zelf of een van haar familieleden. Toch is dit allesbehalve een hagiografie en heeft M.I.A. de docu al publiekelijk bekritiseerd. Het tegendeel zou pas echt verbaasd hebben, want deze dochter van een Tamil-revolutionair is een geboren dwarsligger, zoals blijkt uit 'Matangi/Maya/M.I.A.'. (C.V.)
22.10.2019 MINIMA DOCTA - DOCUMENTAIRE The Act of Killing
In zijn veelgeprezen film (European Film Award, BAFTA, Oscarnominatie), door hemzelf "een documentaire van de verbeelding" genoemd, onthult Joshua Oppenheimer de extremen van de menselijke geest. Meer dan de historische details van de gruweldaden van zijn hoofdpersoon Anwar Congo, lid van de machtige paramilitaire organisatie Pemuda Pancasila, belicht The Act of Killing de straffeloosheid waarmee Congo – net als enkele machthebbers die in de film voorbijkomen – in het huidige Indonesië kan pronken met zijn aandeel in de communistenjacht van 1965 en 1966. Die leidde tot de massamoord op mogelijk meer dan één miljoen (vermeende) communisten en andere tegenstanders van het Soeharto-regime. De publieke vergoelijking van de wandaden brengt Oppenheimer op een bizarre manier aan het licht wanneer hij Congo en zijn kompaan Herman Koto enthousiast hun daden laat naspelen in enkele van hun favoriete filmgenres: oorlogsdrama, western, gangsterfilm en musical. Ook vertellen ze hoe ze destijds bij de executies werden geïnspireerd door hun filmhelden Marlon Brando, Al Pacino en John Wayne. De titel verwijst zo niet alleen naar de daad, maar ook naar het acteren van de moorden.
29.10.2019 MINIMA DOCTA - DEBAT Turkye and Thailand: The authoritarian examples not to follow
De moderne kunst ontstaat op het moment dat de kunstenaar beslist om niet langer de macht te dienen, maar tegen te spreken. Dat was zo in de 19de eeuw toen de Franse kunstenaar Honoré Daumier het in een spotprent opnam tegen de Franse koning en de gevangenis in vloog. Dat is vandaag nog altijd zo, wanneer een schrijver (Claudio Sopranzetti) en een tekenaar (Sara Fabbri) het in hun graphic novel ‘Il Re di Bangkok’ opnemen tegen de militaire dictatuur in Thailand die haar tegenstanders tot in het buitenland volgt en vermoordt. Claudio en Sara lichten die dramatische recente Thaise geschiedenis toe en vertellen hoe ze die samenwerking tussen een academische schrijver en een illustrator tot stand hebben gebracht. In het tweede luik van deze avond is ook de Turkse schrijfster Ece Temelkuran te gast, die in haar boek ‘Verloren Land’ uitlegt hoe elk land in zeven stappen van een democratie naar een dictatuur kan afglijden. Tot slot gaan onze drie gasten van deze avond met elkaar in dialoog.
05.11.2019 MINIMA DOCTA - DOCUMENTAIRE Funan
Een ouderpaar doorstaat de grootste gruwelen om opnieuw herenigd te worden met hun zoon in regisseur Denis Do’s animatieprijsbeest over het Rode Khmer-regime in Cambodja. Cambodja, 17 april 1975. Wat begint als een doodgewone dag voor het jonge ouderpaar Chou en Khuon en hun 4-jarige zoon Sovanh, neemt een dramatische wending wanneer de troepen van Pol Pot hun woonplaats Phnom Penh innemen. Miljoenen inwoners worden gedwongen de hoofdstad te verlaten en een lange voettocht te ondernemen naar het platteland, om er in werkkampen te verblijven. Onderweg raken de jonge ouders hun zoontje kwijt.
Denis Do creëerde een krachtige kroniek over familie. We zien dappere ouders die er alles voor overhebben om hun zoon terug te vinden. Op deze manier eert Do zijn moeder, op wiens vlucht en verhalen deze film gebaseerd is. Als kers op de taart won Do de publieksprijs voor beste langspeelfilm op het afgelopen Anima Festival in Brussel.
MINIMA DOCTA - DOCUMENTAIRE - Tie Xi Qu: West of the tracks
In de hoogtijdagen van het communisme was het Tie Xi-district in het noordoosten van China een belangrijk voorbeeld voor de rest van het land. Als overheidsgestuurd fabrieksterrein stelde het meer dan een miljoen mensen te werk en bood het onderdak aan vele gezinnen die droomden van economische vooruitgang. Tegenwoordig zijn de immens grote fabrieksterreinen, de lege loodsen en verweerde hoogwerkers slechts een herinnering aan vroegere glorie. Dit negen uur durende meesterwerk van Chinese filmmaker Wang Bing toont het onvermijdelijke verval van China’s grootste en oudste industriële gebied. In de drie delen, “Rust”, “Remnants” en “Rails”, laat Wang niet alleen de Chinese maatschappij in een overgangsfase zien, maar ook de impact die de veranderende economie heeft op de dromen en de hoop van de arbeiders. Met een gehuurde DV-camera in zijn hand filmde Wang tussen 1999 en 2001 de fabrieken en de omliggende arbeiderswijken. In lange, trage beelden brengt hij de achtergebleven arbeiders in beeld die hun dagelijkse werk verrichten, de spoorlijn die delen van het gebied met elkaar verbindt en de gezinnen die wonen in de uitgestorven wijken. De repeterende beelden van de werkzaamheden – het koppelen en ontkoppelen van treinen, het laden en lossen met grote hijskranen – tonen de naweeën van een gebied waarvoor in het nieuwe economische tijdperk geen plek meer is.
03.12.2019 MINIMA DOCTA - DOCUMENTAIRE Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski
Op oude Betamax-beelden vertelt de Pools-Amerikaanse kunstenaar Stanislav Szukalski (1893-1987) geanimeerd over zijn werk en leven. Kunstkenner Glenn Bray filmde zijn hoogbejaarde vriend in zijn laatste levensjaren, om zijn opmerkelijke carrière en persoonlijkheid vast te leggen voordat het te laat was. In dit breed uitwaaierende kunstenaarsportret vertelt Bray hoe hij Szukalski in 1971 per toeval leerde kennen, toen hij op een van zijn expressionistische tekeningen stuitte en ontdekte dat de maker slechts een paar mijl van hem vandaan woonde. De man die in Burbank, California een bescheiden, anoniem bestaan leefde, bleek in Chicago en vooroorlogs Polen een bekend avant-gardekunstenaar te zijn geweest.
In zijn tekeningen, schilderijen en een omvangrijk manuscript creëerde Szukalski een geheel eigen mythologie. Na zijn terugkeer in Amerika verzamelde zich een groep kunstenaars en kunstliefhebbers om hem heen – onder hen ook George Di Caprio en zijn toen nog jonge zoon Leonardo, die deze documentaire samen produceerden. Uit interviews en archiefbeelden doemt het opmerkelijke levensverhaal op van een man die geboren leek voor grootse dingen, maar tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog vrijwel al zijn kunstwerken verloor; en wiens verleden een duister hoofdstuk kent waar de filmmakers pas tijdens de productie achter kwamen.
17.12.2019 MINIMA DOCTA - DEBAT & DOCUMENTAIRE De Sculptura: Alina Szapocznikow & Philip Van Isacker
De allereerste keer dat ik een beeld zag van de jong gestorven Pools-Franse beeldhouwster Alina Szapocznikow was in het boek ‘De Sculptura’ van Philip Van Isacker, een eigenzinnig overzichtswerk van 3 x 7 mijlpalen in de beeldhouwkunst. Aangezien Alina Szapocnikow- die in 2012 een grote retrospectieve in het WIELS kreeg die daarna te zien was in het MOMA - helaas zelf niet meer kan komen, nodigden we een Szapocznikow-specialist uit, Marta Dziewańska, die met de beeldhouwer en kunsthistoricus Philip Van Isacker in gesprek gaat. Een gesprek met en over twee briljante beeldhouwers.
DOCUMENTAIRE: Sculture Nel Tempo
Sculpturen in weer en wind met werk van de Gentse beeldhouwer Philip Van Isacker.