ENG
Take Your Seat, (2021)
installation with various videos, endless loop
I decided to create a new space as I was completely stuck mentally and physically. This new space took
the form of a theatre, an arena to boundlessness. In Take Your Seat, I play with terms like "space" and "private VS public", and what it can all mean. In this work, the moment between the dimming of the lights and the first sounds of the actor is stretched, a moment of complete tension.
About Minne Bezuijen
Minne (1999°) lives and works in Brussels. In her practice, she often searches for the performative side
of photography and often uses video in the process. Her work often revolves around the reproducibility
of images and how they can function in a world where images dominate.
NL
Take Your Seat, (2021)
installatie met verschillende video’s, onbepaalde duur
Ik besloot een nieuwe ruimte te creëeren aangezien ik volledig vast zat mentaal en fysiek. Deze nieuwe ruimte kreeg de vorm van een theater, een arena aan grenzeloosheid.
In Take Your Seat wordt er gespeeld met termen als ‘ruimte’ en ‘privaat VS publiek’, en wat het allemaal kan betekenen. In dit werk wordt het moment tussen het dimmen van de lichten en de eerste klanken van de acteur gerekt, een ogenblik van volledige spanning.
Bio
Minne Bezuijen (1999°) woont en werkt in Brussel. In haar praktijk zoekt ze vaak de performatieve kant van de fotografie op en gebruikt hierbij vaak video. Haar werk draait vaak over de reproduceerbaarheid van beelden en hoe deze kunnen functioneren in een wereld waarin beelden domineren.
"De zaal loopt vol. De menigte vindt druppelsgewijs haar plaats. Jassen worden over de schoten gelegd, excuses voor onbedoelde stoten worden gul uitgedeeld. Het gestommel klinkt luid in de zaal waar zo meteen het doek op zal gaan. Een enkeling stopte met praten en kijkt voor zich uit. Haar buur merkt haar stilte op en neemt die over. De aanmaning tot stilte gaat als een domino-effect de zaal rond.
Nu de stilte dichterbij komt, volgen de lichten. Dit moment, het moment waarop de lichten dimmen en het doek weldra zal openen, gaan we nog even rekken. Het publiek maakt zich klaar voor een stuk waar ze voor zijn afgezakt. Een stuk waarvan de affiche of de omschrijving op de website hun wel interesseerde. We kunnen stellen dat de zaal stil geworden is, maar complete stilte is onbestaand. Nu de lichten gedimd zijn, de zaal tot rust gekomen is en alle ogen aan het dichte doek hangen, valt het geluid van de zaal op. De zaal, die vol verwachtingen zit, ademt en schraapt zijn keel. De zaal hoest en laat zijn tas vallen. Voor even zijn dit de geluiden van het stuk. De geluiden van het theater."
(fragment uit mijn thesis ‘Take Your Seat, 2021)