Joëlle Dubois

Joëlle Dubois is van op afstand een aandachtig observator van dit gebeuren. Ze wijdt zich met passie
aan deze thematiek op een ironische en komische manier. Haar werk is helder en kleurrijk. Dubois beeldt haar hoofdrolspelers bloot en onopgesmukt af. Doordrenkt van een drastisch realisme dat in de digitale wereld vaak erg vervormd en onwaar blijkt te zijn. De sfeer is rechttoe rechtaan, expliciet, doch uit het leven gegrepen. De naakte personages in haar werk zijn tot iedere pose bereid om aan het verwachtingspatroon te voldoen. Ze geven toe aan de sociale druk. Hun naaktheid staat symbool voor hun kwetsbaarheid. Ook de cyclus van hun vriendschaps- en liefdesrelaties wordt beïnvloed door het scherm van vloeibare kristallen. Ze verlangen naar dat ene bericht op hun smartphone als ersatz voor echte affectie. De verlatingsangst slaat toe tijdens het wachten. Bij anderen heeft de chat het echte gesprek verdrongen, of is troost te vinden in het bekijken van andermans geluk, en is het internetprofiel een aan controle onderworpen biografie geworden.

Een belangrijk element is het vrouwelijk naakt. Dubois toont wulpse en diverse lichaamstypes als een feministisch statement. Vaak worden vrouwen geseksualiseerd of als objecten binnen de kunstgeschiedenis gezien. Ze wil niet dat haar vrouwen ornamenten zijn, maar actieve deelnemers binnen hun eigen wereld, met hun eigen complexe verhalen. Door harige en zwaarlijvige mensen in compromitterende posities te laten zien, benadrukt ze haar eigen sterke rol als onafhankelijke en geëmancipeerde vrouw en kunstenaar.