Gekleurde schaduwen

Op 7 oktober komt Annelotte Lammertse een lezing geven over haar doctoraatsproject 'Derde landschappen en de rol van verfplanten'. Annelotte is onderzoeker aan LUCA School of Arts. Haar onderzoek richt zich op verfplanten en de manier waarop ze ons kunnen wijzen op precaire en beschadigde landschappen. Verfplanten zijn vrijwel geheel uit onze samenleving verdwenen en komen alleen nog op kleine, gefragmenteerde plekken voor. Ze vormen de landschappelijke ruïnes van ons kapitalistische landschap. Ze zijn van groot belang voor de biodiversiteit en de leefbaarheid van onze omgeving. In het onderzoek zal er gekeken worden naar hoe er (internationale) samenwerkingen kunnen worden opgezet tussen dit soort plekken, de planten, de mensen en de omgeving, waarbij voorbij binaire, antropocentrische en hiërarchische denkkaders wordt gekeken. Via de processen en handelingen van het verzamelen en vasthouden worden verschillende fictieve verhalen en narratieve die rond de planten en plekken zijn ontstaan onderzocht. De tijdelijke assemblages, ritmes en zintuigelijke belevingen worden verbonden aan (textiele) maakprocessen van verven en weven.

Na de lezing volgt een geleid bezoek aan de expo I try to imagine how your textrue felt like waar werk van Annelotte tentoongesteld wordt. Voor haar kunstcreatie werkte ze binnen haar onderzoeksproject ‘Derde landschappen en de rol van verfplanten’ met de context en locatie van De Verdronken Weide. Waar in de middeleeuwen de wijk voor ambachtslieden gevestigd was. Onder het kabbelende water van dit natuurgebied bevinden zich nog steeds de resten van deze Sint-Michielsparochie. Ze deed onderzoek naar de aanwezige planten in dit natuurgebied om haar garens te kleuren. Het plantenrijk werd hier een wonderbaarlijk kleurenrijk. Vervolgens gebruikte zij deze garens om haar ideeën en tekeningen uit te weven naar oppervlaktes en ruimtelijke zakvormen. Daarbij werkte ze samen met enkele Ieperlingen. Haar weefsels absorberen hun denkbeeldige ruimte en laten het verleden en heden met elkaar dialogeren. Textiel fungeert hier als verhalenverteller en verbinder, waarin tijd en geheugen opgenomen worden.